अनन्तगोपाल रिसालका रचनाहरु: दे-दे 'डे' !

[हरेक चोटि नेपाल घुम्न जाँदा हामी सबैको नयाँ अनुभबहरु हुन्छन् नै! यो पटक यौटा नमिठो घटना घट्यो! भक्तपूर तिरबाट काठमान्डु आउँदै गर्दा मोटर्साइकलले हाम्रो गाडीलाई पछाडिबाट हान्यो! फूर्सत भएका समाजका मान्छेहरु जम्मा भए! म गाडीबाट वर्लेँ-लडेको मानिसलाई उठाउँदै सोधेँ,'दाई तपाँइलाई ठीक छ?'!नजिकै जाँदा ह्वास्स गनायो! साथी फिटान थिए! 'हेर्नुस्,वहाँ त पूरै नसामा हुनुहुन्छ, खाएर पनि मोटोर्र्साइकल चलाउनु हुन्छ?'-मैले समाजको पक्ष सहानुभुती लिन खोजेको थिएँ,'बम्पर' मरमत गर्ने पैसाको आकाँक्षा राखेको थिँए! 'यहाँ त जो पनि खाएरै चलाउँछ'-पछाडी बाट यौटा भलादमीको आवाज आयो! फेरि अर्कोतिर पछाडिबाट कसैले 'दे दे डे' भनिहाल्यो! मैले राम्ररी बुझिन, त्यो दिन 'जसले जसलाई जे दिए पनि हुने' दिन रहेछ! मैले सोचेँ अब यस्तो ठाउँमा विबाद गर्नु भन्दा बरु २-४ हजार 'बम्पर' मा खर्च गर्नु ठीक होला। त्यो दिन मेरा लागि संझना भए अनुसारको शिक्षाप्रद दिन थियो! मैले अमेरिका र नेपालमा फरक यत्ति पाँए की नियम पालनाको महत्व! आज-भोलि अमेरिकामा पनि खूबै 'डे'-का कुराहरु सुनिन्छन्! Dual Protection र Dual Citizenship नारा पर्यायीबाची बनेका छन्! खासै काम नभएकाहरुको अब यहाँ पनि आउँदै नआएको जनतन्त्रलाई बेग्लै नाम दिई प्रजातन्त्र, लोकतन्त्र र गणतन्त्र बेग्ला-बेग्लै-'होलिडे'-का रुपमा मनाइन्छन्! पूरानै नेपालकै झैँ-'डे'लाई 'दे दे'-कै रुपमा मनाइनु पर्छ भन्ने पनि कति होलान्! तिथी-पर्वहरु त छँदैछन् अझ त्यस माथिको बन्द र 'डे'ले कति सम्म थेग्ने होला? 'जसले जे गरे पनि हुने तन्त्रले' अराजकता लेराएको रहेछ! दे-दे-'डे' को कसरी उत्पत्ती भयो त, साराँसमा सुन्नुस्!]