Monday 15 March 2010

गजल:हराउन लागेका नेपाली-संस्क्रिती!

मन भित्र तिमीलाई मैले बसेको देखेँ,
तिम्रा निशब्द प्रेममा,स्वयं फसेको देखेँ|

स्वर्गीय बागमा फूल् टिप्दै थिएँ म किन्तु
पत्ताहरुमा इस्पर्श तिम्रै पसेको देखें!

भौँतारिएको मनमा ग्लानी सिकारीको झैँ
फाटेको बस्त्र चन्चल कम्मर् कस्सेको देखेँ!

हित-राष्ट्रको नबिर्से,बर्षा छ पुँसताको
भिज्दै छ भारी दिन्दिन्?बारुद् वस्सेको देखेँ|

हिम-मानवै हरायौ? आस्था ढलेर ब्युझेँ
गिलो फोहर हिलोमा पहिरो खसेको देखेँ|

खोला अटेर-भेलले खेतै बगाइ दे छ!
गरीव पेट भोकले,आँखा धसेको देखेँ|

आमाको माया-ममता,न्यानो छ घाम प्यारो
तेल-मालिसले नरम्,ढाडै घसेको देखेँ|

शिव-बुद्धमा छ दो मन्?भ्रांति मज़ाक गर्ने?
लड्दा छिमेकी गोमन,तिमी डसेको देखेँ|

तिम्रा निशब्द प्रेममा,स्वयं फसेको देखेँ|
मन भित्र तिमीलाई मैले बसेको देखेँ|

-अनन्तगोपाल रिसाल [3/15/2010 Monday]

No comments:

Post a Comment