भज मस्त राम !
छोडेर मोह मद ती रसलाइ त्याग,
श्रीराम नै छ सबको अबसाथ लाग,
जादू गरेर तिनले, खुद देखिएँ म,
माया नशा सरि अझै? भज मस्त राम !
ती ईश्वरै सगुण नाम कथा लिएर,
लीला छ धर्ती बनमा अनि बन्छ धाम,
प्रारब्ध छैन तर पूर्ण छ दिव्य चोला,
श्रद्धा गरेर मनमा, भज मस्त राम !
गँगा पवित्र गरछिन् अझ कामधेनु,
छर्छन् विचार लग प्रेम छ रश्मि-रेणु,
ज्ञानी विशुद्ध तनका तप योग ग्राम,
सन्ताप ता अब हटुन्, भज मस्त राम !
सम्वेदना लगन है?न त भेद छन् काँ,
सम्पूर्ण खै सहज सून्य रहेछ नौका,
सम्झीरहू नमन शाश्वत रैछ नाम,
बिर्सेर के त गरियो?भज मस्त राम !
हे मित्र हे रघुपते चरणै समाएँ,
लीला कथा सहज झैँ मनमा लगाएँ,
के रैछ? यो भनन सागरमा डुबेँ म,
लैजाउ है शरणमा, भज मस्त राम!
लाने कता लगन साथ म मोडमा छु
जानीन खै भनन है किन हाथ छोड्छु
आधार छैन अब कोहि न रात शाम,
निश्चिन्तले निडर भै भज मस्त राम!
छैनन् ममा अब कुनै घटना र याद,
खै तर्कना? न छ विवाद हटे विषाद,
काटेर लोभ मद क्रोध जसै हजाम,
सोची सतर्क बनदै, भज मस्त राम!
खेती विशुद्ध जनले सब तम्तयारी,
पानी चढाऊ, मल, गोडन, खै हजारी?
आस्था गरेर अब बस्छ जसै किसान,
भू-उर्बरा बन भनी, भज मस्त राम!
सँग्राममा चतुर छन् जन वीर यौद्धा,
'साक्षी छ ईश्वर उनै'-सुन, प्रश्न सोद्धा,
बेला स-धर्म भन मौसम कुन्छ याम?
यो स्वर्ग मिल्छ सजिलै,भज मस्त राम!
शँका गरी कति बिते कति जन्म चित्र,
छाडी तिमी अब कहाँ सबका सुमित्र,
साथी बनाउ नजिकै र गला लगाऊ,
आजै तिमी शहर - राम बनेर आऊ !
- अनन्तगोपाल रिसाल
वसन्ततिलका (त भ ज ज गु गु)
छोडेर मोह मद ती रसलाइ त्याग,
श्रीराम नै छ सबको अबसाथ लाग,
जादू गरेर तिनले, खुद देखिएँ म,
माया नशा सरि अझै? भज मस्त राम !
ती ईश्वरै सगुण नाम कथा लिएर,
लीला छ धर्ती बनमा अनि बन्छ धाम,
प्रारब्ध छैन तर पूर्ण छ दिव्य चोला,
श्रद्धा गरेर मनमा, भज मस्त राम !
गँगा पवित्र गरछिन् अझ कामधेनु,
छर्छन् विचार लग प्रेम छ रश्मि-रेणु,
ज्ञानी विशुद्ध तनका तप योग ग्राम,
सन्ताप ता अब हटुन्, भज मस्त राम !
सम्वेदना लगन है?न त भेद छन् काँ,
सम्पूर्ण खै सहज सून्य रहेछ नौका,
सम्झीरहू नमन शाश्वत रैछ नाम,
बिर्सेर के त गरियो?भज मस्त राम !
हे मित्र हे रघुपते चरणै समाएँ,
लीला कथा सहज झैँ मनमा लगाएँ,
के रैछ? यो भनन सागरमा डुबेँ म,
लैजाउ है शरणमा, भज मस्त राम!
लाने कता लगन साथ म मोडमा छु
जानीन खै भनन है किन हाथ छोड्छु
आधार छैन अब कोहि न रात शाम,
निश्चिन्तले निडर भै भज मस्त राम!
छैनन् ममा अब कुनै घटना र याद,
खै तर्कना? न छ विवाद हटे विषाद,
काटेर लोभ मद क्रोध जसै हजाम,
सोची सतर्क बनदै, भज मस्त राम!
खेती विशुद्ध जनले सब तम्तयारी,
पानी चढाऊ, मल, गोडन, खै हजारी?
आस्था गरेर अब बस्छ जसै किसान,
भू-उर्बरा बन भनी, भज मस्त राम!
सँग्राममा चतुर छन् जन वीर यौद्धा,
'साक्षी छ ईश्वर उनै'-सुन, प्रश्न सोद्धा,
बेला स-धर्म भन मौसम कुन्छ याम?
यो स्वर्ग मिल्छ सजिलै,भज मस्त राम!
शँका गरी कति बिते कति जन्म चित्र,
छाडी तिमी अब कहाँ सबका सुमित्र,
साथी बनाउ नजिकै र गला लगाऊ,
आजै तिमी शहर - राम बनेर आऊ !
- अनन्तगोपाल रिसाल
वसन्ततिलका (त भ ज ज गु गु)
No comments:
Post a Comment